ویروس سرخک را بهتر بشناسیم!
تاریخ: 3 سال قبل
نویسنده: امیرآباد
ویروس سرخک
تظاهرات
بالینی
سرخک
به طور ناگهانی با کوریزا، ورم ملتحمه، تب و بثورات ایجاد می شود. بثورات ماکولوپاپولار معمولی 1 تا 3 روز بعد
ظاهر می شود. عوارض شامل اوتیت، پنومونی و
آنسفالیت است. پانانسفالیت اسکلروزان تحت
حاد یک عواقب دیررس نادر است.
طبقه
بندی و نوع آنتی ژنیک
تنها
یک نوع آنتی ژنیک وجود دارد.
بیماری
زایی
این
ویروس با انتشار گسترده باعث ویرمی می شود و در سلول های لنفاوی، تنفسی، روده ای و
دستگاه ادراری، پوست و گاهی اوقات مغز تکثیر می شود.
دفاع
میزبان
اینترفرون
و سایر دفاع‌های اولیه با پاسخ‌های ایمنی سلولی و هومورال خاصی دنبال می‌شوند که ایمنی
طولانی‌مدتی ایجاد می‌کنند
اپیدمیولوژی
قبل
از دوران واکسن، سرخک در سراسر جهان در یک الگوی آندمیک یا اپیدمی و بیماری اجتناب
ناپذیر بود. در آب و هوای معتدل، بروز در
اواخر زمستان و اوایل تابستان به اوج خود می رسد.
تشخیص
در
موارد معمولی، تصویر بالینی تشخیصی است.
موارد غیر معمول یا موارد پس از واکسیناسیون قبلی با جداسازی ویروس در کشت
سلولی با اسمیر مستقیم نمونه حاوی سلول، با تشخیص
RNA با واکنش زنجیره ای پلیمراز (Rt-PCR) یا شناسایی IgM خاص در اولین سرم در آن زمان تشخیص داده
می شود. بثورات با افزایش تیتر آنتی بادی های
IgG در سرم دوم.
پیشگیری
واکسیناسیون فعال با واکسن ویروس ضعیف شده زنده محافظت
طولانی مدتی را به همراه دارد. پروفیلاکسی
غیرفعال با ایمونوگلوبولین سرخک برای پیشگیری از بیماری در افراد مستعد و در معرض
خطر استفاده می شود.
کامنت بزارید
کامنت ها