نوروویروس (ویروس نورواک)
تاریخ: 3 سال قبل
نویسنده: امیرآباد
نوروویروس (ویروس نورواک)
نوروویروس‌ها (NoV) یک گروه ژنتیکی متنوع از RNA های تک رشته‌ای و بدون پوشش متعلق به خانواده Caliciviridae هستند. طبق گفته کمیته بین‌المللی
طبقه‌بندی ویروس‌ها، جنس نوروویروس یک گونه دارد که به آن ویروس نورواک می‌گویند.
نوروویروس شایع‌ترین علت
گاستروانتریت است. عفونت با اسهال غیرخونی، استفراغ و درد معده مشخص می‌شود. تب یا
سردرد نیز ممکن است رخ دهد. علائم معمولاً 12 تا 48 ساعت پس از مواجهه ایجاد می‌شوند
و بهبودی معمولاً در عرض 1 تا 3 روز رخ می‌دهد. عوارض غیرمعمول است، اما ممکن است
شامل کم‌آبی بدن، به‌ویژه در جوانان، سالمندان و کسانی که مشکلات سلامتی دیگری
دارند، باشد.
ویروس معمولاً از طریق
مدفوع-دهانی منتقل می‌شود. این ممکن است از طریق غذا یا آب آلوده یا تماس فرد به
فرد باشد. همچنین ممکن است از طریق سطوح آلوده یا از طریق هوا از استفراغ یک فرد
آلوده سرایت کند. تشخیص عموماً بر اساس علائم است.
پیشگیری شامل شستن صحیح دست
و ضدعفونی سطوح آلوده است. ضدعفونی‌کننده‌های دست مبتنی بر الکل در برابر
نوروویروس مؤثر نیستند، این به این دلیل است که نورو ویروس یک ویروس بدون پوشش
است. هیچ واکسن یا درمان خاصی برای نوروویروس وجود ندارد. مدیریت شامل مراقبت‌های
حمایتی مانند نوشیدن مایعات کافی یا مایعات داخل وریدی است.
علائم و نشانه ها
عفونت نوروویروس با حالت
تهوع، استفراغ، اسهال آبکی، درد شکم و در برخی موارد از دست دادن چشایی مشخص می
شود. معمولاً یک فرد 12 تا 48 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض نوروویروس علائم
گاستروانتریت را بروز می‌دهد. بی حالی عمومی، ضعف، دردهای عضلانی، سردرد و تب های
خفیف ممکن است رخ دهد. این بیماری معمولاً خود محدود شونده است و بیماری شدید نادر
است. اگرچه داشتن نوروویروس می‌تواند ناخوشایند باشد، اما معمولاً خطرناک نیست و
بیشتر افرادی که به آن مبتلا می‌شوند ظرف دو تا سه روز بهبودی کامل پیدا می‌کنند.
نوروویروس می‌تواند یک عفونت
طولانی‌مدت را در افرادی ایجاد کند که دارای نقص ایمنی هستند، مانند افرادی که
دچار نقص ایمنی متغیر رایج هستند یا پس از پیوند عضو، سیستم ایمنی سرکوب شده
دارند. این عفونت ها می توانند با یا بدون علائم باشند. در موارد شدید، عفونت‌های
مداوم می‌تواند منجر به آنتروپاتی مرتبط با نوروویروس، آتروفی پرزهای روده و سوء
جذب شود.
تشخیص
تشخیص خاص نوروویروس معمولاً
با روش‌های واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) یا
سنجش‌های کمی PCR انجام
می‌شود که در عرض چند ساعت نتیجه می‌دهند. این سنجش‌ها بسیار حساس هستند. آزمایش‌هایی
مانند ELISA که
از آنتی‌بادی‌ها علیه مخلوطی از سویه‌های نوروویروس استفاده می‌کنند نیز در دسترس هستند.
رفتار
هیچ داروی خاصی برای درمان افراد مبتلا به بیماری نوروویروس وجود ندارد.
عفونت نوروویروس را نمی توان با آنتی بیوتیک درمان کرد زیرا یک ویروس است. هدف از
درمان‌ها جلوگیری از عوارض با اقداماتی مانند مدیریت کم‌آبی ناشی از از دست دادن
مایعات در استفراغ و اسهال، و کاهش علائم با استفاده از داروهای ضد التهاب و ضد
اسهال است
کامنت بزارید
کامنت ها