همه چیز درباره ویروس HIV
تاریخ: 2 سال قبل
نویسنده: امیرآباد
HIV
HIV
(ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که به
سلول‌هایی حمله می‌کند که به بدن در مبارزه با عفونت کمک می‌کند و فرد را در برابر
سایر عفونت‌ها و بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر می‌کند. این بیماری از طریق تماس با مایعات
بدن فرد مبتلا به اچ‌آی‌وی، معمولاً در حین رابطه جنسی محافظت نشده (رابطه جنسی
بدون کاندوم یا داروی اچ‌آی‌وی برای پیشگیری یا درمان اچ‌آی‌وی)، یا از طریق
استفاده از تجهیزات تزریقی داروی مشترک منتقل می‌شود.
در صورت عدم درمان، HIV می
تواند منجر به بیماری ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) شود.
بدن انسان نمی تواند از شر HIV خلاص شود و هیچ درمان موثری برای HIV وجود
ندارد. بنابراین، هنگامی که HIV دارید،
آن را برای تمام عمر دارید.
با این حال، با مصرف داروی ) HIV به نام درمان ضد رتروویروسی
یا(ART،
افراد مبتلا به HIV می
توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند و از انتقال
HIV به شریک جنسی خود جلوگیری کنند. علاوه بر این،
روش‌های مؤثری برای جلوگیری از ابتلا به
HIV از طریق رابطه جنسی یا مصرف مواد مخدر وجود
دارد، از جمله پیشگیری قبل از مواجهه (PrEP) و
پیشگیری پس از مواجهه (PEP).
اچ آی وی برای اولین بار در
سال 1981 شناسایی شد و عامل یکی از مرگبارترین و پایدارترین اپیدمی های بشری است.
ایدز چیست؟
ایدز مرحله آخر عفونت HIV است که زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی
بدن به دلیل ویروس به شدت آسیب ببیند.
در ایالات متحده، اکثر افراد
مبتلا به اچ آی وی به ایدز مبتلا نمی شوند زیرا مصرف داروهای
HIV هر روز طبق تجویز، پیشرفت بیماری را متوقف می
کند.
در نظر گرفته می شود که فرد
مبتلا به HIV زمانی
به ایدز پیشرفت کرده است که:
·
تعداد
سلول های CD4 آنها
کمتر از 200 سلول در هر میلی متر مکعب خون (200 سلول در میلی متر مکعب) است. در فردی با سیستم ایمنی
سالم، تعداد CD4 بین
500 تا 1600 سلول در میلی متر مکعب است.
·
یا
اینکه افراد بدون توجه به تعداد CD4 خود
یک یا چند عفونت فرصت طلب ایجاد می کنند.
بدون داروی HIV، افراد مبتلا به ایدز معمولاً حدود 3 سال
زنده می مانند. هنگامی که فردی به یک بیماری خطرناک فرصت طلب مبتلا شود، امید به
زندگی بدون درمان به حدود 1 سال کاهش می یابد. داروی
HIV هنوز می تواند به افراد در این مرحله از عفونت HIV کمک کند، و حتی می تواند نجات دهنده
باشد. اما افرادی که ART را
بلافاصله پس از ابتلا به HIV شروع
می کنند، مزایای بیشتری را تجربه می کنند. به همین دلیل است که آزمایش HIV بسیار مهم است.
چگونه بفهمم HIV دارم؟
تنها راه برای اطمینان از
اینکه آیا HIV دارید
یا خیر، انجام آزمایش است. تست نسبتا ساده است. می توانید از ازمایشگاه های ویروس
شناسی برای آزمایش HIVراهنمایی بخواهید.
به‌طور کلی برای تشخیص ابتلا
به اچ‌آی‌وی/ایدز، سه گروه اصلی آزمایش وجود دارد. این سه نوع عبارتند از:
·
آزمون
آنتی‌بادی (پادتن)
·
آزمون
آنتی‌ژن
·
آزمون
PCR کمی
در آزمون آنتی‌بادی،
وجود آنتی‌بادی یا پادتن تولید شده و ترشح شده در خون توسط گلبول‌های سفید دستگاه
ایمنی بررسی می‌شود.
در
آزمون آنتی‌ژن، خون از نظر حضور خود ویروس مورد بررسی قرار می‌گیرد. آزمایش‌های آنتی‌ژن نیز دو گروه هستند RT-PCR و
P24.
آزمایشPCR
کمی ، ژنوم ویروس در خون فرد را مورد
بررسی قرار می‌دهد و اندکی گران‌تر است.
در اکثر افراد آلوده بهHIV، در طول سه تا دوازده هفته پس از عفونت اولیه، یک سری آنتی‌بادی‌های خاص ایجاد می‌گردد. تشخیص اولیه
HIV قبل از تغییر آنتی‌بادی، با اندازه‌گیریHIV-RNA
یا آنتی‌ژن P24 انجام می‌شود. نتایج
مثبت به دست آمده توسط آنتی‌بادی یا آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) ، توسط
PCR یا توسط آنتی‌بادی دیگری تأیید می‌شوند.
کامنت بزارید
کامنت ها